De belangrijkste passage die ons vertelt waarom bijv. het evangelie van Johannes eigenlijk werd geschreven is Johannes 20:31 “Deze dingen worden geschreven zodat u kunt geloven dat Jezus Christus, de Zoon van God is en dat u, gelovend, het Leven in zijn naam zult hebben!”
Vraag om het even welke wedergeboren Christen wat het belangrijkste vers van de bijbel is, en hij zal Johannes 3:16 citeren: “Zo lief had God de wereld, dat Hij zijn eniggeboren zoon heeft gegeven opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven hebbe”.
Maar wat is dat eeuwige leven? Het gaat niet zozeer over het hiernamaals (zoals veel katholieken vaak zeggen), maar over het persoonlijk kennen van God. De Bijbel geeft de volgende definitie: dit is het eeuwige leven: dat wij God kennen. Niet het zuivere kennen met ons verstand, maar met onze harten, wat leidt tot een soort innerlijk weten, een nieuwe identiteit en worldview.
Maar de vraag blijft: wat is zo goed aan dit nieuws, dat iedereen moet weten? En waarom stuit het op zoveel weerstand dat zelfs Paulus al zei dat het voor de Griek (Westerling) een dwaasheid is en voor de Jood (en later ook een moslim) een aanstoot is.
Dit is gelijk aan de vraag waarom Jezus überhaupt kwam, wat was Zijn opdracht en wat verwezenlijkte Hij, dat van eeuwig belang is?
Zijn belangrijkste boodschap was, dat wij eerst het koninkrijk van God en Zijn gerechtheid zouden moeten zoeken en al het andere zal ons worden gegeven (op zijn plaats vallen). Hij zei dat hij de Weg, de Waarheid en het Leven is; dat Hij Leven kwam brengen in overvloed. Hij zei dat hijzelf het Leven en de Opstanding is. Het gaat dus om NIEUW LEVEN!
Maar om ons met God onze Hemelse Vader te verzoenen, moest hij wel een prijs betalen.
Om dit te begrijpen kan het nuttig zijn om het verschil tussen barmhartigheid en gerechtheid te verstaan of zoals een Psalm zegt dat „er slechts vrede zal zijn wanneer de barmhartigheid en de gerechtigheid elkaar zullen kussen”.
Hoe kan God zowel rechtvaardig als barmhartig zijn? Om rechtvaardig te zijn (consistent) kan Hij maar tot één oordeel overgaan: schuldig (niemand is immers zonder zonde). Zonde in de betekenis van: scheiding van God, ons doel missend.
Maar als Hij alleen maar barmhartig zou zijn, zou hij niet rechtvaardig zijn. Zie hier het conflict binnen de Godheid zelf. Immers hoe kan God tezelfdertijd rechtvaardig en genadig zijn?
Reeds in den beginne en met grote voorkennis voorzag hij zelf in het antwoord, door in Zijn zoon de straf zelf op zich te nemen. Daarmee vervulde Hij een eeuwige geestelijke wet: dat er geen vergiffenis kan zijn zonder het vergieten van bloed! Een voorafschaduwing daarvan zagen we in de offerrituelen bij de joden en vandaag nog steeds bij de moslims tijdens het offerfeest.